Λάφυρα...

Κι ήταν να μιλήσουμε που λες για την ποίηση Με τα μάτια ορθάνοικτα Και να σιωπήσουμε πάλι Εμπρός της Με τον ίδιο τρόπο Αν περάσεις μέσα από την ποίηση και βγεις απαράλλακτος, αν κοιταχτείς μέσα στο έργο του ποιητή και δεν βρεις κανέναν άλλον εκεί, ούτε καν τον ίδιο, τότε διάβασες εγκεφαλογραφήματα κι ανίερες προσεγγίσεις του ανεξήγητου φαινομένου της δημιουργίας. Μόνο αυτό δεν συμβαίνει διαβάζοντας τα ποιήματα της Χριστιάνας Αβρααμίδου. Συνάντησα την ποίηση της εντελώς τυχαία, όπως «τυχαία» μας συμβαίνουν κάποια σπουδαία πράγματα στη ζωή. Με κέρδισε αμέσως. Με ώθησε να κοιτάξω ξανά μέσα μου, όχι αναθεωρώντας αλλά επιβεβαιώνοντας τις υποψίες κάποιου εσωτερικού δρόμου ανάγνωσης της πραγματικότητας. Ένιωσα συγγενής, αναγνώρισα «εκεί» δικούς μου ανθρώπους, εμπειρίες, φίλους, απόψεις. Μου άρεσε. Την αισθάνθηκα οικεία. Γυναικεία ποίηση και γυναικεία αναγνωστική εμπειρία που όμως απλώνεται και στις ανθρώπινες αφορμές και όχι μόνο στις αφορμές και τις αιτίες του φύλου. Ποίηση με δυνατότητες.

Αν θες να κάνεις κάτι για τον ποιητή, μίλα που και που για τα ποιήματά του, διάβασέ τα και ξαναδιάβασέ τα, πες στους άλλους ποια σπουδαία μπορούν να μάθουν απ’ αυτά, κάνε τέλος πάντων κάτι. Ίδρωσε πολύ για να τα γράψει να το ξέρεις, κι ας μην τ’ ομολογεί. Βλέπεις δεν θέλει να παραδεχτεί ότι η ποίηση, αν δεν σου κλέβει την ζωή, σου κλέβει χρόνο. Δε θέλει να σου πει πως, όσο κι αν γράφει από χάρισμα, τόσες οδύνες του νου, πάλι και πάλι, δεν ήταν εύκολο να τις αντέξει. Δε θέλει να σου πει ότι έγραφε γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, δε θέλει να μιλήσει για πολλά, δεν καταδέχεται.  Αν θες λοιπόν να κάνεις κάτι γα τον ποιητή, κάντο. Για την ποίηση δεν έμεινε να κάνεις τίποτα, οι ποιητές της τα ‘χουν δώσει όλα. Ε.Λ. Το ποίημα αφιερωμένο στον Ηλία Κεφάλα περιλαμβάνεται στην συλλογή "Η Εποχή των Λέξεων" που εκδόθηκε το 2015 από τις Εκδόσεις των Φίλων. Και να η απάντηση του ποιητή: Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Ελένης Λιντζαροπούλου Η ΕΠΟΧΗ