Κατερίνα Ηλιοπούλου... από την συλλογή της Ασυλο
Συνάντησα την ποίηση της Κατερίνας Ηλιοπούλου στο διαδίκτυο, ευλογημένο μέσο όταν μας ανταμώνει με αυτά που αγαπάμε. Η ποίηση της έχει αφηγηματική δύναμη και εξαιρετική στερεότητα. Αποσταγμένη και ώριμη με κέρδισε εξαρχής γιατί συνάντησα εντός της όχι μόνο την μαεστρία μιας πολλά υποσχόμενης τεχνίτρας αλλά και κοινό παρανομαστή στις αφορμές γραφής. Μιλώ για την δουλειά της όχι ως εξουσία έχουσα αλλά ως έχουσα δικαίωμα, αφού η ανάγνωση της ποίησης αποτελεί για μένα εθισμό. Με το δικαίωμα του αναγνώστη λοιπόν, σας καλώ να απολαύσετε.
Ελένη Λιντζαροπούλου
Θάλαμος Μεταμέλειας
Το δωμάτιο είναι λιτό.
Οταν μπαίνω μέσα απογειώνεται απότομα
Οπως ένα αερόστατο που του κόβουν τα σκοινιά.
Είναι ωραία αλλά δεν μπορείς να φύγεις.
Ολο το πρωινό παρακολουθώ τα σύννεφα.
Το βράδυ προσεύχομαι να γυρίσει το μικρό σκοτεινό μου ζώο.
Ποτέ δεν αναρωτήθηκα για την προέλευσή του
Μου είχε απλά δοθεί.
Ισως ακόμα να ήταν και δικό μου παράγωγο.
Η απαλότητά του με συγκλόνιζε.
Το σώμα του μετέδιδε το ρίγος του κόσμου
Ενας θρόμβος σκοταδιού πύκνωνε στα μάτια του.
Φώλιαζε στις πιο κρυφές μου κοιλότητες
Απ' αυτή την άποψη με γνώριζε καλά.
Μου δίδαξε τα τρία «φ»
Φως
Φαίνομαι
Φόβος
Κι άρχισα να συλλαβίζω.
Ποτέ δεν βρήκα το σωστό συνδυασμό.
Ισως ήμουν επιπόλαιη
Μου έλειπε η επιμέλεια
Ηταν όμως το αινιγματικό πλήθος των φύλλων στα δέντρα,
Που αποσπούσαν την προσοχή μου
Και η προσμονή της θάλασσας που την ήθελα ολοένα πιο αλμυρή.
Το ζώο μου έγινε ανυπόμονο.
Του ζήτησα παράταση
Αγρυπνούσε περιμένοντας
Εγινε άγαλμα αναμονής.
Για να το ξεφορτωθώ του έδωσα τον ύπνο μου.
Στοίχειωσε τα όνειρά μου.
Μέσα σε κάθε καθρέφτη του σπιτιού, αναγνώριζε τη μοναξιά του
Ηταν απαρηγόρητο.
Κλαίγοντας γοερά
Εμφιάλωνε μεθοδικά τα δάκρυά του σε μπουκάλια
Εβγαζε τα βιβλία μου απ' τα ράφια και τα τοποθετούσε στη σειρά.
Μέρα τη μέρα, νύχτα τη νύχτα
Μέχρι να συμπληρώσει τα άπαντα των δακρύων
Οταν στέγνωσαν τα μάτια του, συγκέντρωσε σύννεφα έξω απ' το παράθυρό μου.
Η βροχή το συντηρούσε
Από μέσα ήταν πράσινο
Και πρασίνιζε ολοένα μέχρι να μουσκέψει ολόκληρο.
Παρέμενε ευγενικό.
Ζάρωνε ματώνοντας την τρυφερότητά του στα κρυφά,
Να μη μ' αναστατώσει \ κρυβόταν σε βαθιά λαγούμια
«Μην τα βλέπεις όλα μαύρα», του είπα
Ρούφηξε απ' τα μάτια μου την όραση
«Μόνο μη φύγεις», ψιθύρισα
Ολόκληρο το τελευταίο βράδυ στεκόταν καταμεσίς στο πάτωμα δονούμενο
Όπως ένα εκκρεμές που πρόκειται επιτέλους να σημάνει.
Έκτοτε μια αχνή γραμμή
Χαράζεται στην παλάμη μου
Παράλληλα με τη ζωή μου.
Πενθεσίλεια
Ι
Συχνά λένε τη σκιά πανωφόρι
Όμως εγώ κάτω από τα δέντρα είμαι γυμνή
Η σκιά μακραίνει κι απλώνεται σαν φίδι
Μείνε εκεί και μπορεί να σε δαγκώσει
Όπως δαγκώνει το μάρμαρο δαγκώνει το νερό
Όχι όμως οι πευκοβελόνες ούτε η άμμος
Αυτά είναι άλλου είδους φωλιές
Είναι συσπειρώσεις που κανακεύουν
Μην τα εμπιστευθείς ποτέ
Να εμπιστευθείς τη δαγκωνιά.
ΙΙ
Σαν βγαίνω απ' του φωτός τη χώρα
Ανοίγομαι στη χώρα της σκιάς
Εκεί υπάρχουν πράγματα γυμνά που περιμένουν
Δεν είναι εύκολο να παραβιάσεις την επικράτειά τους
Παρ' όλο που δεν μπορούν να σου ορμήξουν
Έχουν τον τρόπο τους να σε καταρρακώνουν
Πρόκειται για ένα είδος διάβρωσης
Με τις πιο ανεπαίσθητες κινήσεις
Με τους πιο αδιόρατους ήχους
Σε κατοικούν
Σε μαθαίνουν τόσο καλά που γίνεσαι πέρασμα
Εσύ δεν μπορείς ποτέ να περάσεις
Η ανωνυμία τους είναι το πραγματικό δηλητήριο του κόσμου
Έμαθα να μπαίνω εδώ
Έγινα θηριοδαμαστής ακίνητων θηρίων
Δεν είμαι εγώ καμιά καλόγρια
Να τρώω φύλλα
Να πληγιάζω τα χείλια μου στην άγρια φλούδα
Να υψώνω δεήσεις σ' αόρατο ουρανό
Εγώ μασάω το βοτάνι της σιωπής
Στήνω παγίδα από ψάθα και την πνίγω τη σκιά
Ρουφάω την ανάσα της
Αφήνω το τραγούδι της από υδράργυρο να σταλάξει στ' αυτιά μου.
Η Κατερίνα Ηλιοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο τμήμα Χημείας και στη Σχολή Καλών Τεχνών
στο Metropolitan University στο Λονδίνο. Είναι μέλος της ομάδας εικαστικών intothepill. Έχει εκδώσει τα βιβλία ποίησης Ο κύριος Ταυ, εκδ. Μελάνι 2007 (βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του λογοτεχνικού περιοδικού Διαβάζω) και Άσυλο, εκδόσεις Μελάνι, 2008. Το τρίτο βιβλίο της με τίτλο Το βιβλίο του χώματος, βρίσκεται υπό έκδοση. Έχει επιμεληθεί και μεταφράσει στα ελληνικά μια ανθολογία με ποίηση της Sylvia Plath (Σύλβια Πλαθ Ποιήματα εκδ. Κέδρος, 2003) καθώς και ποίηση της Mina Loy, του Ted Hughes, του Robert Hass, (περιοδικό Ποίηση, Ποιητική και poema.gr). Συνεπιμελείται τον δικτυακό τόπο για τη σύγχρονη ελληνική ποίηση greekpoetrynow.com και είναι μέλος της ερευνητικής ποιητικής ομάδας poetry now. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή μεταφραστικά και συγγραφικά προγράμματα, φεστιβάλ και Μπιενάλε. (Karaoke Poetry Bar by intothepill Athens Biennale 2007, Thessaloniki Biennale 2009, Word Express 2009, Voix de la Mediterrane France 2010 κ.ά). Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε αμερικάνικα λογοτεχνικά περιοδικά. Η ποίησή της έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, τουρκικά και βουλγαρικά.